Охиноо нүд шигээ харж, зүрх шигээ чагна
Жилийн өмнөөс "Сургамж" гэсэн бяцхан өгүүлэмж бичиж байснаа тасарсан юм. Энэ удаа бичмээр санагдаад явчихав. Саяхан гадаад паспортаа шинээр авах гээд Дүнжингаравын Нийслэлийн үйлчилгээний төвөөр ороод гарав. Миний өмнө 6-7 -р ангийн бололтой нэг жаахан охин бага ангийн бололтой дүүгээ зам хөндлөн гарахаар явав. Гэтэл гарцын цаана нэг олигор хар юм тосоод хүлээж байх юм. Олигор хар ч гэж дээ тийм ч муу хувцастай, эвгүй царай төрхтэй биш аж. Шуудхан гар утсаа гаргаж ирээд,охины зургийг гялсхийтэл дараад шуудхан л "Чи нэр, утас хоёроо хэлчих" гэх юм. Би гайхасхийн харж зогслоо. Цэцэг шиг хөөрхөн охин юмаа. Юутай гэнэн тэнэг юм бэ? Юу ч бодолгүй, юу ч асуулгүй шуудхан л бүгдийг хэлчихэв. Би тэр залуугаас "Яах гэж энэ охины утсыг нь авч байгаа юм бэ?" гэж чангахан асуутал "Танд хамаагүй" гэж хэлээд гүйгээд алга болчихов. Охиноос " Чи энэ залууг таньдаг юмуу" гэхэд "Үгүй" гэж толгой сэгсрэв. "Яаж байгаа юм бэ? Энэ чинь аюултай этгээд байна шүү дээ" гэхэд "Мэдэхгүй ээ..." гэж хэлээд дүүгээ хөтлөөд алга болов.
